Leven van weinig geld, of dat nou bijstand is of een klein salaris, is niet makkelijk. Het is vooral een kwestie van de eindjes aan elkaar (kunnen) knopen. Wat de ene mens redelijk afgaat, is voor de andere het ene gat met het andere dichten. Het is me de afgelopen twee jaar als "bijstandsmoeder" een keer of drie overkomen dat ik een stuk maand over hield.
Het beroerdste is dat mijn bank dan strafkosten gaat rekenen voor betalingen die gedaan worden. En op die manier ben je dan 10, 20 of meer euro extra kwijt. En geloof me, ik smijt geen geld over de balk. Ja, ik koop wel eens een boek of iets voor mijn kind. Maar ik rook niet, heb geen hobby's die geld kosten, mijn kind doet geen buitenschoolse activiteit. Want mijn keuze is om tot het einde van de maand redelijk te kunnen eten. Genoeg verse groente en fruit en dergelijken.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Om het "eindjes-aan-elkaar-knopen" te illustreren heb ik een paar mini-truitjes gebreid.
# Eerst uit een breiboek de benodigde schaalmodellen
overgenomen en berekend hoeveel steken
er (ongeveer) nodig zouden zijn.
# Vervolgens de modellen in drie verschillende kleuren gebreid.
De tijd was - globaal - een uur breien per truitje.
# Mijn kind met één van de truitjes op diens hand.
# Per stuk gewogen...
# .... en tesamen.
(de optelsom is 0.1 g meer)
# Van de resten vervolgens tien draadjes per kleur
van ongeveer dezelfde lengte geknipt
(je moet het niet gelijk te moeilijk maken).
# De draden aan elkaar geknoopt en opgerold tot een bolletje.
(Het was bij elkaar ongeveer hetzelfde gewicht als één truitje).
>> Hier ben je dus al EXTRA tijd aan kwijt. <<
# Nog meer extra tijdsverlies bij het opzetten en breien zodra een
knoopje zich aanmeldde. Niet veel in het geval van een minitruitje,
maar voor een echte trui zal het toch lichtjes aantikken.
De irritatie - want zo'n knoopje laat zich niet zo makkelijk
geleiden - laat ik dan nog buiten beschouwing.
# Drie minitruitjes en het Eijndtjes-truitje.
De laatste mist een mouw, want de draad was op.
Conclusie: eindjes aan elkaar knopen kost méér!
(variatie op goedkoop is duurkoop,
probeer maar eens uit die vicieuze cirkel te komen)
# Omdat je als mens toch wil (moet?) proberen
om overal een mouw aan te passen, koos ik een blauw garen.
Het bleek eentje van acht draden, dus die moest eerst
in twee delen van vier draden elk verdeeld worden
om zo dezelfde dikte te verkrijgen.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
En hier dan het ware bijstandstruitje:
- Eijndtjes aan elkaar geknoopt
- Gaten gedicht
- Mouw eraan gepast
Mariken
p.s. foto toegevoegd
